Αρχαιολογικοί Χώροι

Κατά τη διαμονή σας στο Apollon Camping θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε μερικούς από τους πιο διάσημους αρχαιολογικούς χώρους στους Δελφούς.

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών βρίσκεται στους πρόποδες του κύριου αρχαιολογικού συγκροτήματος, στην ανατολική πλευρά του χωριού και στη βόρεια πλευρά του κεντρικού δρόμου. Το μουσείο φιλοξενεί αντικείμενα που σχετίζονται με τους αρχαίους Δελφούς, συμπεριλαμβανομένης της παλαιότερης γνωστής σημειογραφίας μιας μελωδίας, του Άρματος των Δελφών, του Κλέοβη και του Βίτων, χρυσούς θησαυρούς που ανακαλύφθηκαν κάτω από τον Ιερό Δρόμο, τη Σφίγγα της Νάξου και θραύσματα από ανάγλυφα από το θησαυρό των Σιφνίων. 


Ναός Του Θεού Απόλλωνα

Ο Ναός Του Απόλλωνα

Ο ναός, θεωρούνταν κατοικία του Θεού Απόλλωνα και έδρα του μαντείου του και ως εκ τούτου κατείχε περίοπτη θέση μέσα στο ιερό. Με την εξάπλωση της φήμης του μαντείου των Δελφών σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, η μορφή του όφειλε να είναι αντάξια της οικουμενικής του αίγλης και ακτινοβολίας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο πρώτος ναός του Απόλλωνα που κτίσθηκε στην περιοχή ήταν μία πρόχειρη κατασκευή από κλαδιά δάφνης, ο δεύτερος ήταν φτιαγμένος από κερί μελισσών και φτερά, ο τρίτος φτιάχτηκε από χαλκό, ενώ ο τέταρτος κτίσθηκε από τους μυθικούς αρχιτέκτονες Τροφώνιο και Αγαμήδη με τη βοήθεια του ίδιου του Απόλλωνα και ήταν κατασκευασμένος από πέτρα. Ο συγκεκριμένος ναός καταστράφηκε το 548 π.Χ. από πυρκαγιά και στη θέση του ανοικοδομήθηκε νέος, πολυτελέστατος και μεγαλοπρεπέστερος.


Θόλος των Δελφών

Θόλος των Δελφών

Η Θόλος των Δελφών ανήκει στα οικοδομήματα που κοσμούσαν το ιερό της Αθηνάς Προναίας. Η θόλος έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις ωραιότερες και εξαιρετικές δημιουργίες της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. 

Η θόλος είχε δύο διαζώματα με τρίγλυφα και μετόπες. Ο κυκλικός τοίχος του κυρίως ναού, του κεντρικού χώρου του οικοδομήματος στεφόταν και αυτός από ανάλογο διάζωμα, μετόπες και τρίγλυφα σε μικρότερο όμως μέγεθος. Στο εσωτερικό του, ήταν τοποθετημένο ένα λίθινο θρανίο, στο οποίο πατούσαν δέκα ημικίονες κορινθιακού ρυθμού, όλοι τους προσκολλημένοι στην κοίλη επιφάνεια του τοίχου. Ο πολυποίκιλος συνδυασμός και συγκερασμός διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών στο ίδιο οικοδόμημα συμπληρωνόταν μέσω της φυσικής πολυχρωμίας, αποτέλεσμα της χρήσης διαφορετικών υλικών.


Χρήσιμοι Χάρτες Της Περιοχής